Depurð....

Ég er alveg að verða brjáluð á þessum endalausa höfuðverk sem vaknar og sofnar með mér.

Strákurinn hringdi í gærkvöldi og það símtal endaði á því að hann skellti á mig, af því að ég gat ekki komið með réttu svörin eða gat ekki reddað öllu í einni svipan..... Hann er alveg brjálaður yfir því að fá ekki að fara í skólann. Hann vill ekki fá heimakennslu eins og að hann væri eitthvað fatlaður... Honum finnst ekkert vera að sér..!! Hmmm þessar hugsanir eltu mig inn í svefninn og ég svaf ekki vel og vaknaði bara döpur......

Nú er heilinn minn alveg á yfirsnúning að hugsa um hvað ég get gert til að hjálpa honum að líða betur.... Kannski get ég ekkert gert, en mér finnst að ég sem móðir hans eigi að geta ALLT.....

Athugasemdir

[Ragnheiður , 18.2.2011 kl. 19:50]

Stundum getur maður bara gert sitt besta en ekki reddað beinlínis öllu. Knús til þin með von um betri tíð