Aðstoðin

Það fór allt á fullt hjá Vinun að redda mannskap til að vera með strákinn og aðstoða okkur í 10.tíma á dag. Strákurinn var nú ekki mjög ánægður að vera með einhvern yfir sér allan daginn en hann var samt aðeins búinn að sjá að hegðunin sem hann var búinn að sýna var ekki alveg í lagi, þannig að hann brjálaðist ekki. Það voru tveir strákar á dag sem unnu á 5.tíma vöktum. Það var mjög skrýtið og ekki auðvelt að hafa einhverja inn á heimilinu, ég ímyndaði mér bara að ég væri með skiptinema:)

Strákarnir skiptust á að fara með hann í rækina,sund og út að hjóla til þess að þreyta hann og hann var aðeins rólegri.

Þetta var ekki auðvelt fyrir strákinn minn, heimilið eða strákana í liðveislunni. Strákurinn tekur fólki ekkert voða vel og annaðhvort er fólkið í lagi eða bara fífl og eitthvað verra. Ef honum líkar ekki við þig, þá færðu sko alveg að heyra það, en sumir voru í náðinni. Þetta gekk bara ágætlega.

Ég hringdi nánast daglega til að athuga hvort það væri búið að finna eitthvað úrræði. Neibb, það var ennþá verið að leita.